یادداشت حیدر عبداله زاده

        سفری‌ست از رمز و رازهای هنر و تاریخ به ژرفای فلسفه و شناخت انسان. نویسنده در این اثر، با نگاهی چندلایه، تابلوهای لئوناردو داوینچی را چون آیینه‌هایی از تفکر، راز، و روشن‌بینی تفسیر می‌کند.

او نه‌تنها به خطوط و رنگ‌ها، بلکه به اندیشه‌ی پشت اثر می‌پردازد؛ به سکوت پنهان در لبخند ژوکوند، به نور و تاریکی در شام آخر، و به رازهایی که چشم نمی‌بیند اما دل درمی‌یابد.

این کتاب، دعوتی‌ست برای دیدنِ دوباره؛ نه فقط دیدن هنر، بلکه دیدن خود. انگار داوینچی فقط نقاش نبود، بلکه پیامبری از جهان معنا بود ــ و جهانشاه امیری، صدای او را به گوش ما می‌رساند.
«راز داوینچی» پلی‌ست میان هنر و عرفان؛ جست‌وجوی حقیقت در بطن زیبایی، و آینه‌ای برای نگاهی تازه به خود و جهان.