یادداشت ریحانه باقری

        اگه منو بشناسید میدونید که اگه مرگ موضوع محبوبم برای فکر کردن نباشه قطعا یکی از محبوب ترین ها هست حداقل ، اما برای خوندن این کتاب خیلی تعلل کردم و تا تونستم اون رو به عقب انداختم چون حس میکردم که حالم رو عوض خواهد کرد اما چنین چیزی رخ نداد . تاثیر گذار بود اما راجع به مرگ بیشتر تسکین دهنده بود و در های جدیدی راجع به دیدگاهم به مرگ رو باز کرد مثل این تفاوت های مرگ در اثر بیماری و گره خوردگی هویت و شخصیت ما بامرگ . و حقیقتش به نظر من عموما بیشتر این کتاب متمرکز با روابط بیمار و درمان گر بود و سیر تغیر موقعیت از یکی از این دو به دیگری  و این برام جالبه که عموما گرفتن نقش بیمار تقریبا تمام تصور ما از خودمون و دیگران از ما رو تغیر میده . به هر حال چیز های زیادی راجع به این کتاب وجود داره برای گفتن و از دیدگاه دیگه ای هیچ چیز اما بهترین بخش این کتاب از نظر من همیشه اسم اون باقی خواهد موند
مرگ : آن هنگام که نفس هوا میشود.
https://taaghche.com/book/78962