یادداشت

        من با خوندن ورونیکا تصمیم می گیرد بمیرد این حسو داشتم که کلا از آقای کوئیلو قرار نیست خوشم بیاد. نه اینکه خلاقیت ذهنیش رو رد کنم؛ ولی واقعا برای حال حاضر این دو کتابی که ازش خوندم شبیه شوخی اند؛ یا لااقل به قول دوستان به درد بچه های نوجوون می خورند بیشتر.
این کتاب هم یکسری جمله جالب داشت و زاویه دیدش رو یسری جاها دوست داشتم؛ اما به طور کل چیز جدید و خاصی توش ندیدم.
بدتر از اون ترجمش بود! نشر روزبهان رو نشر خوبی می دونستم ولی واقعا با چنین ترجمه افتضاحی همون یک ذره خوش اومدنم از این کتاب رو واسم جهنم کرد. واقعا شکل کتابای روانشناسی زرد ترجمه شده بود و داستان از بین رفته بود. دیالوگ ها بی حس شده بودند و خلاصه که...