یادداشت سیدحمیدرضا قادری

        به نام خدا
۱
جهان عرب، بیشترین نزدیکی را با ما از نظر دینی و فرهنگی و حتی پاره‌ای مواضع سیاسی، خاصه در زمینه مقابله با استعمار و اسراییل دارد. با این همه سال‌هاست ارتباط ما، چه در سطح نخبگانی و چه عمومی با این جهان، به استثنای عراق، قطع شده. ما دقیق نمی‌دانیم اعراب نخبه و عامه در مصر، مراکش، تونس، الجزایر، سوریه چه می‌خوانند، چه می‌بینند، چه می‌شنوند. مگر کسی بخواهد و بتواند با کمک‌گرفتن از گوگل و یوتیوب تِرِندها و تاپ‌سِلِرها - پربازدیدترین و پرفروش‌ترین - کارهای جهان عرب را بیابد و رصد کند و این در حالی است که بخشی از پویایی فرهنگی ما و بخشی از دیپلماسی عمومی ما وابسته به همین ارتباط‌گیری‌هاست.
۲
از این منظر در سال باید بارها کتاب‌هایی از نویسندگان و شعرا و روشنفکران و مفسرین قرآن و متالهین و روزنامه‌نگاران عرب ترجمه و چاپ شود. باید اقتراح از نویسندگان عرب حول یکی‌دوپرسش مهم جمع‌آوری و چاپ شود، روزنامه‌های ما باید یکی‌دوصفحه جهان عرب داشته باشند و به‌صورت سیستماتیک و دقیق باید بنگاه‌های نشر میز جهان عرب داشته باشند.
۳
کتاب دربست، برای نشر میلکان را اگر دست بگیری و از هرجایش شروع به خواندن کنی، گمان می‌کنی داری به درددل‌های راننده اسنپی در مسیر میدان امام حسین تا میدان انقلاب گوش می‌دهی؛ این‌قدر نزدیک، این‌قدر قابل باور. کتاب روایت یک استاد علوم سیاسی دانشگاه قاهره مصر از درددل‌های رانندگان تاکسی در قاهره است‌. در قاهره و از خلال کتاب می‌شود فهمید که بی‌شمار تاکسی وجود دارد و رانندگانش دریایی از حرف و تجربه‌اند. چیزی شبیه ژانر تاکسی‌نوشت‌‌های خودمان که یک‌بار محسن حسام‌مظاهری چیزی در همین باره چاپ کرد.
۴
ترجمه کتاب بسیار روان است و متون برگزیده خواندنی و جذاب. خواندنش را به همه افراد بالای شانزده سال توصیه می‌کنم.