یادداشت عین راء

        یامین پور را تا قبل از با فضای رسانه ای می شناختم اما این کتاب، دریچه جدیدی از یامین پور به روی من باز کرد. یامین پور متفکر!

نه تنها یامین پور که جلوه هایی از شهید آوینی را هم برای من به دنبال داشت که تا قبل از این، من هر چه کرده بودم با نوشته های شهید آوینی در یکی دو کتابی که در دست گرفتم، برقرار نکرده بودم و الان، حس و حال بهتری دارم و حس می کنم شاید پلی پیدا کرده باشم برای ارتباط گیری با شهید آوینی.

کتاب شامل دو بخش است. یک بخش درس گفتارهای یامین پور است که این بخش آن منظم است. بخش غیر منظم آن، بخشی است که شامل سه مصاحبه که یامین پور مخاطب آن است و یک پیاده شده متن برنامه جهان آراست با حضور دهنمکی وزرشناس که این جا یامین پور مجری برنامه است و کمتر در مقام سخن بر می آید و البته نخ تسبیح همه ای چهار قسمت، گفتگو پیرامون شهید آوینی است. طبیعی است که قسمت دوم خیلی نظم نداشته باشد اما نکات جالبی خصوصا از مصاحبه آخر و برنامه جهان آرا برای من به دست آمد که ارزشمند بود و آن بی نظمی را پوشش می داد.

کتاب در فضای دانشگاهی است بیشتر و ادبیات حوزوی ندارد و همین، برای مخاطب جذاب تر ش خواهد کرد احتمالا که ادبیات حوزوی، آن چنان که من دریافته ام، سکون و استقرار بیشتری دارد.

برخی مطالب یامین پور حکایت از عمق یافته های او دارد و گستره اش که این هم جزو نکات جذاب بود برایم. 

خواندن کتاب، چون گاهی دست به اصطلاحات برده است، شاید برای کسی که ادبیات غرب و مدرنیته و ... را نمی داند کمی سخت باشد اما بنظرم اگر کسی بتواند آن را تمام کند، جهتگیری نسبتا مناسبی راجع به غرب و مدرنیسم پیدا خواهد کرد که البته، این جهتگیری، الزاما همان جهتگیری حوزوی شاید نباشد. یعنی من هنوز نوع مواجهه با غرب برایم قشنگ حل نشده است که بخواهم نظر درست را از این وسط انتخاب کنم اما آن چه که می فهمم حکایت از سلامت رویکرد اصلی این کتاب دارد. 

خواندنش برای دانشجو به بالا لازم است! واقعا لازم. انسان را از گیجی کمی خارج می کند.