یادداشت Melorin

        واقعاااااا یکی از بهترین کتاب‌هایی که خوندم :)
خیلی دوسش داشتم، هم داستان، هم شخصیت‌ها مخصوصا آقای معلم مرموز و جذاب رو🫠
بنظرم کتاب وایب خیلی خوبی میداد و خط داستانی رو خیلی دوست داشتم و البته پایان شاهکارش رو🥲 با اینکه فیلمش رو قبلا هم دیده بودم هنوز هم پایانش برام شکننده بود...
راستش توی کامنت ها خیلی هارو دیدم که گفتن صرفا با دید سرگرمی  باید این کتاب رو خوند که بنظرم واقعا کم لطفیه بهش🥲 این کتاب فقط داستان چندتا بچه مدرسه ای و یه معلم خوب رو تعریف نمیکنه، داره داستان تحولی رو روایت میکنه که توی زندگی دانش‌آموزا اتفاق میوفته وقتی که با معلمی آشنا میشن که بهشون درس زندگی میده، تحولی که شاید توی زندگی هرکدوم از ما هم میتونست اتفاق بیوفته اگه با آدم درستش مواجه می‌شدیم...
و بنظرم مهم ترین بخش کتاب جاییه که دانش‌آموزا یاد میگرن که برای آرزوها و خواسته‌هاشون تلاش کنن و ازشون دست نکشن حتی اگه کل دنیا برخلافشونه و انگار از همه طرف "نه" میشنون. میدونید شاید کتاب پایان خوشی برای "نیل" ، شخصیت جسورش که دنبال آرزوش رفت نداشت، ولی بنظرم برای  "نیل پری" پایان داستانش بهترین پایان ممکن بود، حداقل اون توی جوونیش برای آرزوش مرد و  تا آخر عمر با آرزویی که پدرش براش داشت زندگی نکرد. شاید این واقعا خوش ترین پایانی بود که میتونست توی زندگیش داشته باشه....
ولی بازم همش این سوال رو از خودم میپرسم که بهتره که آدم در جوانی بخاطر آرزوش بمیره یا تا آخر عمر از حسرت نبودش بمیره؟