یادداشت نیما اکبرخانی

        همان قلم خوفناک.
کورت ونه گات جونیور رحمه الله علیه از آن دست آدم هایی بوده که رنج را به معنای واقعی به دوش کشید و خوب هم بلد بود برای بقیه توصیفش کند. رنج را حسابی با تمام ویژگی ها و جزئیات برای مخاطب توصیف می کند و همان قلم را به کار می گیرد تا جا به جا یادآوری کند دیدن و شنیدن رنج کشیدن دیگران با رنج کشیدن خیلی خیلی تفاوت دارد. 
نگران مخاطبش است یا بهتر بگوییم ، بود.
شب مادر هم از همان داستان هاست.
کلا هر کتابی از این نویسنده به شدت برای هر کسی خوب است. 
این خوانش دوم من از این اثر بود و اثر همچنان فوق العاده. 
اگر کلا ونه گات نخوانده اید بروید سراغ سلاخ‌خانه شماره‌۵ اگر آن را خوانده اید دیگر مختارید بین کارهایش یکی را برگزینید و بخوانید.
اما یادتان باشد از کارهای این نویسنده بزرگوار چیزی را از دست ندهید.