یادداشت منزویشم 𖧧

        قلم نادر ابراهیمی همیشه برام جذاب بوده و هست. این چند روز که این کتاب رو می‌خوندم، حسی سرشار از عشق، غرور، خشم، اندوه و حتی شادی داشتم. جدای از پایان داستان که چیزی جز این از یک داستان قهرمانی انتظار نمی‌رفت، روایت زیبای ماجرا بود برام و جاهایی از داستان که در غمگین‌ترین لحظات هم، طنز ظریفی دیده می‌شد.