یادداشت محمد

        نوآوری‌های انقلاب اسلامی پرشمار است و به همین‌ها محدود نمی‌شود؛ اما شاید بشود جهاد سازندگی را یکی از سه محصول اصلی آن دانست (در کنار سپاه پاسداران و کمیته‌های انقلاب).
این کتاب، برخلاف نامش (= زنده‌باد جهاد)، بیشتر شبیه به «روضه‌ی جهاد» یا «مقتل جهاد» بود. تقریباً همه‌ی فصل‌های آن حاوی روایت ظرفیت‌ها، تجربه‌ها و موفقیت‌های این نهاد انقلابی بود و هرچند راویان تاکید می‌کردند که باز هم می‌توان چنین نهال پربرکتی را غرس کرد، اما حس‌وحال کتاب بیشتر به نوستالژی و سوگنامه شبیه بود.
با این همه، از خواندنش حظ بسیار بردم و استفاده‌های زیادی کردم. جملات و بخش‌های زیادی از کتاب بود که دوست داشتن حاشیه‌نویسی‌شان کنم. اما چون کتاب را امانت گرفته بودم، نتوانستم و به جای خودکاری کردن صفحات، به عنوان «بریده‌ها» در بهخوان نوشتم.
کتاب ضرباهنگ نسبتاً خوبی دارد. اما همه‌ی فصل‌های آن یکدست نیستند که به نظرم انتخاب عامدانه‌ی نویسندگان بود. بعضی فصل‌ها (مثلاً آقایان امانپور، شریفیان و عظیمی) را بیشتر دوست داشتم و بیشتر استفاده کردم.
نسخه‌ای که در اختیار من بود (چاپ اول، 1397) کاغذ مناسب، قیمت بسیار مناسب (27 هزار تومان) و صحافی خوبی دارد و در نتیجه می‌توان کتاب را علیرغم حجم زیادش به راحتی در دست گرفت و مطالعه کرد.