یادداشت

        کلاسیکِ روسیِ دوست داشتنی.
 فضای رمان رو دوست داشتم همه چیز ملموس و قابل باور بود؛ انگار یک دوست از عاشقانه هاش برام میگه. با ترجمه خوب و روان مهری آهی.کاملا خوش خوان.
 ابله حکایت دلهره ها و تشویش هاست و البته احساسات توامان  ، گم گشتگی و عشق. برای من همه چیز داستان زنده بود گویی درباره جمع آشنا ،میخوانم.گاهی از دریچه فلسفه گاه روانشناسی.  بعضی جاها نویسنده از پس قرنها عبور میکرد و مستقیم با منِ خواننده قرن ۲۱ صحبت میکرد؛ جذاب بود. با یک پایان غیر منتظره...