یادداشت مهدی بنواری

        شاید به خاطر نوع ترجمه و ماهیت بدون جنسیت زبان فارسی باشد. از دید من نه تنها چیز جدیدی نداشت، بلکه پر از کلیشه‌های نخ‌نمای ژانر بود که رنگ صحت سیاسی خورده بود. شاید با خواندن نسخه‌ی اصلی نظرم عوض شود. در نسخه‌ی فارسی شاهکاری ندیدم که هیچ، فارسی من‌درآوردی‌اش آزارنده بود.
تا خواندن نسخه‌ی اصلی نظر بیشتری نمی‌شود داد.

این را اضافه کنم که نمونه‌خوانی کار خوبی است و خوب است  قبل از چاپ (حتی ریسو) یک نفر یک بار غلط‌های تایپی و مشکلات نسخه‌های ورد را بگیرد.