یادداشت حافظ🌿

        بسم الله النور
در آغاز اگر بخواهم خود را در حدی بدانم که نظر نگارشی بدهم،باید بگویم که  این که توصیفات کتاب زیاد بود،تا اندازه ای به خوب تصور کردن فضا ها و اجسام و اشخاص کمک می کرد و نکته ی مثبت تلقی می شد،اما از جایی به بعد واقعا توصیفات زیاد و گاها تکراری بود.برای نمونه در کل کتاب چند بار مادر و کالسکه ی فرزندش در چند مکان و فضا را به تصویر کشیده بود. تشبیهات بسیار جالب و خلاقانه ای  در متن بود که متن را خاص و جدید می کرد.اما چیزی که من را حین مطالعه اذیت می کرد،این بود که حالات جسمی نا زیبا ی شخصیت اصلی را جز به جز بیان می کرد و من حالم بد می شد از خواندن این این واژه های استفراغ و...  موضوع سفر در زمان ،موضوع مطرحی است  اما ایده ی اجرایی آن در کتاب جدید،خیال انگیز و جالب بود وداستان را جذاب و پر کشش می کرد.اندرزی که داستان به خواننده می داد کسل کننده نبود و این که تنها در جملات دیکته نشده بود و در ضمن داستان و نتیجه ی آنچه اتفاق افتاد بود به ذهن مخاطب منتقل می شد باعث ماندگاری مطلب در ذهن خواننده بود.در اخر،داستان نسبتا خوب و جذاب و هیجان انگیز و پر کششی بود که خواندنش به نوجوانان عزیز توصیه می شود. البته من با پایان کتاب و رند کند و مهبم ماندن بعضی نکات در داستان ،کنار نیامدم و انتطار بیشتری از این کتاب داشتم.اما اگر به خواندن داستان سفر در زمان،با چاشنی عشقی سوزان  و مبارزه با قاتلی زنجیره ای و نجات قهرمان ملی در زمینه ی اثر پروانه ای،علاقه مند هستید از خواندن این کتاب لذت خواهید برد و نقص های آن را نادیده خواهید گرفت.