یادداشت آرش میراحمدیان

درد که کسی را نمی کشد: پنج جستار درباره ی گم شده های خلوت و شلوغی
        به نظرم جستار «درد که کسی را نمی‌کشد» و سخنرانی والاس «آب این است» از نظر مفهومی خیلی شباهت دارن. مثلاً هر دو با بمباران دیتای غیرضروری که به‌خاطر پیشرفت تکنولوژی سرمون خراب شده خیلی مشکل داشتن. و جفتشون سعی داشتن توی این دنیای شلوغ، ذره‌ای حریم شخصی پیدا کنن و یه جورایی یاد بگیرن چطوری می‌شه دووم آورد. اما در نهایت اینکه والاس از این رویکرد دل‌ کند و خودکشی کرد، همچنان غم‌انگیز و دردناکه.
      
5

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.