یادداشت

        بعد از گذشت حدود 8 ماه (با وقفه های بینش) بلاخره گوش کردن این کتاب رو تموم کردم🫣😂
اولین بار گمان می‌کنم سال‌های دبیرستان بود که با اسم نویسنده و کتاب هایش آشنا شدم. هیچوقت به طور جدی نخواستم این رمان طولانی رو بخونم، یکی از دوستانم چندین بار استوری این کتاب رو گذاشت و باز من فقط یواش یواش و جلد جلد کتاب رو از برنامه کتابخوانی الکترونیکی می‌خریدم(که متأسفانه الان دیگه در اون برنامه، امکان دسترسی به این کتاب نیست به دلیل درخواست ناشر) اما خب از من بعید بود بخوام خیلی زود شروعش کنم😂حدود یک سال پیش در گروهی مجازی از دوستانِ خوبِ کتاب، مجدد به این کتاب برخوردم، ولی باز هم از متن طولانیش ترسیدم و به علت نامساعد بودن حالم بازم دست نخورده نگهشون داشتم، تا اینکه بلاخره صوتی این کتاب منتشر شد و من بلاخره خریدمش و شروعش کردم.
و حالا که بلاخره موفق شدم ناکام از خوندن  این کتاب از دنیا نرم 😅می‌خوام بگم قدرت نوشتن آقای دولت آبادی تحسین برانگیزه. حس می‌کردم من هم کنار شخصیت ها در دل داستان هستم. و جالبتر از تمام اینها این بود که انگار داستان یک شخصیت اصلی نداشت بلکه تک تک شخصیت ها اونقدر خوب توصیف شده بودند و ازشون صحبت شده بود که انگار همه شخصیت اصلی بودند. و اون پایان الهام گرفته از بزرگترین واقعه تاریخ هم که دیگه جایی برای صحبت نمی‌ذاره.
خوشحالم که بلاخره خودنمش(گوش کردم) 🦾

شخصیت های محبوبم:بلقیس و زیور و ستار 💔