یادداشت فائزه 🦋 🌀

        این نمایشنامه، داستان واقعی دادگاه‌های جادوگری سال ۱۶۹۲ در شهر Salem آمریکا رو روایت می‌کنه؛ جایی که ترس و هراس جمعی باعث شد آدم‌های بی‌گناه (حدود ۲۰ نفر) به جرم جادوگری متهم و اعدام بشن. آرتور میلر این ماجرا رو به شکل نمادین و تمثیلی به تصویر کشیده تا نشون بده چطور ترس و تعصب می‌تونن عدالت و انسانیت رو نابود کنن.

«بوته آزمایش» مثل یک آینه شکسته است که هم تاریخ و هم روان جمعی آدم‌ها رو به ما نشون می‌ده؛ جایی که هراس و جهل، عدالت رو به سخره می‌گیرن و حقیقت زیر شعله‌های تعصب له می‌شه. این نمایشنامه فقط درباره جادوگری نیست؛ بلکه بررسی عمیقی است از قدرت هراس جمعی و اینکه چگونه افراد و نهادها از اون سوءاستفاده می‌کنن.

در میان این طوفان، شخصیت‌هایی که تلاش می‌کنن حقیقت و وجدان‌شون رو حفظ کنن، به طرز تراژیکی قربانی این سیستم شکننده می‌شن. میلر با هوشمندی نشون می‌ده که چطور هراس جمعی و تعصب می‌تونن وسیله‌ای برای جاه‌طلبی‌ها و منافع شخصی شوند و اینکه چطور محافظت از آبرو و ظاهر، باعث قربانی شدن ارزش‌های انسانی می‌شه.

در نهایت، این نمایشنامه، تنها روایتی از گذشته نیست، بلکه هشداری جدی برای زمانه ماست؛ زمانی که هنوز هم «دادگاه‌های»  تازه‌ای در لباس‌های جدید به جان  جامعه می‌افتن.

پی نوشت: فیلمی از این نمایشنامه هم هست که خودم هنوز ندیده‌م.