یادداشت سنیه قرائیان

        همیشه شنیدن صدای خانم دباغ و تعریف خاطرات شیرینشون واسم جذاب بود.
طنین گرم صداشون با بیان خاطرات قبل انقلاب و امام خمینی چنان میخکوبم می‌کرد که بارها می‌شنیدم و دنبال می‌کردم.
بانوی چریک شجاع و نترس و بابصیرت با توان روحی بسیار بالا
ایشون شاگرد شهید چمران  و امام موسی صدر بودند و این هم یکی دیگه از  اون نکاتی بود که ایشون رو برای من دوست‌داشتنی‌تر می‌کرد.
حضورشون در پاریس به همراه امام خمینی و شجاعتشون تو اون موقعیت هم یکی دیگه از نکاتی بود که خاطراتشون رو شنیدنی‌تر می‌کرد.
خاطراتشون از زندان ساواک و شهید شدن دخترشون در زندان هم توان روحی بالای ایشون رو می‌رسوند.
همه اینها برای الگو شدن خانم دباغ کافی که نه زیاد هم هست.

کتاب رو که دیدم در حد تورق دستم گرفتم اما اینقدر جذاب و خواندنی و روان بود که با همه فشاری که بعضی از خاطرات واسم داشتند تا آخر خوندم.

خدا رحمتشون کنه