یادداشت مصطفا جواهری

        شهرهای گمشده، روایت دختری ایرانی است که یهودی‌زاده است و تحت تربیت یک استاد اخلاق در تهران بزرگ و در ادامه، ساکن نیویورک شده است. داستان، یک تاریخ مشخص دارد. سالهای حوالی برجام، حملات گروهک‌های تکفیری و داعش به سوریه و مذاکرات ایران آمریکا.
مهم‌‌ترین ویژگی کتاب، فضاسازی‌های درجه‌یک آن است. شخصیت‌پردازی‌های قوی و درخشان. و داستانی که گرچه دارای افت‌وخیز است اما در کل، کشش دارد.
اما به زعم بنده، کتاب از ضعف منطق روایی بهره می‌برد. چندروایته‌بودن، در کنار سخنرانی‌هایی که راوی سوم‌شخص می‌کند واقعا آزاردهنده و بیجا است. یک بازی فرمی که در ظاهر در خدمت داستان است اما در واقع در حال تشتت خط اصلی روایت است.
بخوانیمش؟ صرفا جهت سرگرمی. حرف بیشتری ندارد.