یادداشت فاطیما بهزادی

        شخصیت‌های داستان  در فضایی بسته ( زیرشیروانی) جمع می‌شوند؛ که از نظر من ، هم از نظر فیزیکی و هم از نظر روانی، که این فضا استعاره‌ای از انزوای درونی انسان در مواجهه با خشونت، ترس و ناامیدی است.

کریدر در این کتاب به موضوعاتی چون هویت، ایمان، بقا و ارتباط میان انسان‌ها در موقعیت‌های دشوار می‌پردازد. زبان کتاب ساده اما پرمغز و بسیار پیچیده است، و خواننده را ،البته اگر همان اول کتاب سردرگم نشود، وادار می‌کند تا درباره‌ی تصمیمات اخلاقی‌ و اهمیت همدلی و دوستی فکر کند.