یادداشت روژان صادقی

        خب فکر کنم يه دلیلی داره که کتاب داوینچی کد انقد معروف شده نه این کتاب!
ولی خب چون خیلی وقت بود توی کتابخونه بود و کسی نمیخوندش و دیدم که نویسندش دن براون عه گفتم هرچقدر هم بد بازم امتحانش ضرر نداره!
و خب در آخر از اون چیزی که فکر میکردم خیلی بهتر بود!!!!
راستش ۲۰۰ صفحه اول کتاب به شدت حوصله آدم و سر میبره. اينجوري که يه معمای ساده رو خیلی خیلی بيخودي پیچش ميداد و همیشه وقتی به دو قدمی میرسیدن از دستشون در ميرفت که همین مسئله خیلی حرصمو در آورد! ولی بعدش خیلی خوب شد طوری که نفهميدم ۳۰۰ صفحه آخر و چطوری تموم کردم و به آخر داستان رسیدم. یعنی امکان نداشت بشه کتاب و بذارم زمین وگرنه از کنجکاوی دیوونه میشدم!
يه نکته خوبش این بود که فصل ها کوتاه کوتاه بود و هر فصل از دیدگاه يه شخصیت که همین قضیه باعث ميشد حوصله خواننده سر نره!
ولی يه چيزي که خیلیییی تو ذوق ميزد یک سری نکات توی ترجمه بود! که کوچک ترین "اصطلاحات" کامپیوتری رو به فارسی ترجمه کرده بود که به آدم یا اقلا به من این حس و القا میکرد که از داستان دور شدم! و اصلا الزام این ترجمه به فارسی مثلا کلمه موس رو درک نکردم!!!
در کل کتاب خوبی بود ولی به بقیه آثار دن براون نمیرسید!