یادداشت فروغ حسین پور

        از این امید ضعیف که کسی مرا درک کند به شور و هیجان می آیم—
کتاب برخلاف تصورم یک روایت عاشقانه بود  اما دربطن داستان به ظاهر ساده اش مفاهیم عمیقی نهفته بود و به خوبی حس پوچی و فلسفه ی اگزیستانسیالیسم را نمایان میکرد؛ درطول خواندن کتاب در ذهن شخصیت اصلی داستان زندگی کردم و تمام حرف ها و شک ها و حدس ها و گمان هایش را عمیقا احساس میکردم و همراه میشدم ؛ نهایتا میتوانم بگویم که کتابی میخکوب کننده بود از آن دست کتاب هایی که در یکی دوروز خوانده میشوند.