یادداشت اسماء کرباسچی

        با اینکه اوایل کتاب با جمله بندی ها کنار نمیومدم ولی داستان کشش خوبی داشت. در طول خوندن کتاب فکر میکردم که زیادی کلیشه ای نوشته ولی آخرش ازش راضی بودم چون کاملا میشد فهمید که چرا نویسنده به جای نوشتن سفرنامه سراغ نوشتن رمان رفته. 
کتاب شخصیت هایی از قشر های مختلف داشت که موقع زیارت در حرم امام رضا با دیدن آدما یاد یکی از شخصیت های کتاب می‌افتادم. همینطور فکر های توی ذهن شخصیت اصلی من رو یاد زندگی خودم مینداختن.
و در آخر هم اینکه توی وقت های خالی ام میتونستم یه سر به مدینه و مکه بزنم برام از همه چی توی این کتاب ارزشمند تر بود.