یادداشت Soli

        بالاخره بعد از دو سال تموم شد. زیادی طول کشید. عملا انگار روزی یک صفحه خونده باشم‌.
نثر ترجمه‌ش جالب و متفاوت بود، اما دفعه بعد که خواستم بخونمش‌ قطعا سراغ این ترجمه‌ نخواهم رفت‌. درسته که ترجمه‌ی تفسیریه، ولی انتظار داشتم یه جوری، با پرانتزی، براکتی، پاورقی‌ای، چیزی بهم بفهمونه‌ که این بخش‌های از ترجمه مربوط به شان‌ نزوله‌ یا صرفا تفسیرش‌ این می‌شه‌. یه جاهایی‌ آیه‌ای رو می‌خوندم‌ و خیلی به نظرم عجیب می‌اومد که همچین چیزی تو قرآن اومده باشه (چون فقط ترجمه رو می‌خوندم) و بعد اصل آیه رو نگاه می‌کردم و می‌دیدم که بله، چون ترجمه تفسیر هم هست، مواردی که مربوط به تفسیر بوده‌ هم اضافه شده بدون هیچ نشانه‌ای‌. فکر کنم بیشتر دنبال یه ترجمه‌ی تحت‌اللفظی‌ و در عین حال روون‌ می‌گشته‌م و می‌گردم‌. تعریف ترجمه‌ی آقای بهرام‌پور رو شنیده‌م، احتمالا دفعه بعد سراغ اون خواهم رفت‌.
به هر حال، تجربه‌ی جالبی بود‌.