یادداشت زهرا عباد
1402/6/12
دومین کتاب هوشنگ مرادی کرمانی است که خواندم. درواقع این کتاب راهم گوش کردم با صدای حسن علیکرمی. داستان شیرین و جذاب، خوانش و موسیقی و صدای متن عالی، کتاب را مثل نمایشنامه صوتی کرده بود. کتاب درباره خمرهی مدرسه ای در روستاست که ترک میخورد و تلاش اقای مدیر و روستایی ها برای آب دادن به بچه ها و دست یابی به خمره جدید. نکته چندش آور داستان این بود که قدیمها ملت از جوی آب میخوردند.
15
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.