یادداشت ماهنامه‌ی شهر کتاب

        کتاب حاضر به پرمایگی قبلی‌ها نیست و گاه اشتباه‌های فاحشی در آن راه پیدا کرده. از ایرادهای روش‌شناختی و نگاه حداقلی به موضوع فرم و کنار هم گذاشتن پیش‌درآمد دشتی کلنل علی‌نقی وزیری و پرستش بهار ایگور استراوینسکی که بگذریم، فرم‌دانستنِ پیش‌درآمد و چهارمضراب و تصنیف و رِنگ اغماض‌ناپذیر است. قطعاتی که با شروع‌شدنشان به‌آسانی «نوع» آن‌ها را تشخیص می‌دهیم که چه هستند (پیش‌درآمد، چهارمضراب، رنگ و...) چگونه می‌توانند به موضوع فرم مربوط باشند و از ساختارِ از پیش فکرشده و تعیین‌شده برای کل یک قطعه‌ی موسیقی (که همانا «فرم» نامیده می‌شود) نشانی دهند؟ ثمره‌ی سخن این‌که این کتاب ارتباطی با موضوع «فرم و آفرینش در موسیقی ایران» ندارد و بحث فرم در موسیقی ایران کماکان یکی از مغفول‌مانده‌ترین مباحث باقی می‌ماند.


ماهنامه‌ی «شهر کتاب»، سال یکم، شماره‌ی چهارم.
      

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.