پنج داستان آل احمد رو خوندم. برام جالبه که چطور آل احمد اینقدر قشنگ، از اتفاقات روزمره و تکراری داستان های جذاب ساخته. مخصوصا سه داستان اول که از زبان یه پسربچه بود برام جالب بود. قبلا که کتاب از رنجی که می بریم رو خونده بودم، خیلی جذب قلمش نشده بودم. ولی این کتاب نظرم رو عوض کرد.
