یادداشت مجتبی

        عالی بود.به من همدلی رو یاد داد.ولی کاش نویسنده کالیستا رو از داستان حذف نمی کرد.مثلا اونجایی که که البی آستین لیوان ها رو دید داستان می تونست  ادامه پیدا کنه.با اینکه ۲۰۰ صفحه بود می تونست خیلی بیشتر باشه.