یادداشت نادر آبیار

        کتابهای آبنبات رو یکم با هدف ترش کنی و یکم اضافاتش رو بزنی میشه کارخانه اسلحه سازی. ینی همونقدر خوش خوان همون قدر گذرا همونقدر ساده و سطحی و با نمک . دنیای اقا داوود باعث میشه لحظاتی که درگیر خوندنش هستیم شیرین بشه . بعضی وقتها به ضرورت کتابهای اینچنینی در میان کتابهای عمیق تر فک میکنم و جوابم را وقتی میگیرم که یادم میاید آبنبات نعنایی کم اهمیتی را بعد از وعده مهم نهار در دهانم گذاشته ام. هر چند که از جمع بندی نمادین آخرش هم به سادگی نمیشه گذشت. من رو یاد فیلم کیل بیل انداخت که شخصیت به شدت منفی زنِ فیلم وقتی میفهمه داره مادر میشه از کارای بد گذشتش در همون لحظه دست میکشه.
البته با اجازه از داله مرگ.