یادداشت فاطمه کوشکی

        یک ناداستانِ زیبا
از کتاب هایی بود که جملاتش با قلب و روح بازی می کردن!
البته نمی تونم منکر وجود بعضی کلیشه ها بشم.

نمی دونم چون خیلی با شخصیت اصلی داستان همذات پنداری می‌کردم اینقدر برام دوست‌داشتنی بود.
یا به خاطر جناب صائب!
شاید هم ابیاتی که لای متن جا خوش کرده بودن.
به هرحال
خالی از لطف نیست!
فقط
ای کاش قدرتمند تر نوشته شده بود.
یه جاهایی توی ذوق میزنه