یادداشت حسین رضوانی حسین رضوانی 1404/2/27 من پر از نورم و شن و پر از دار و درخت پرم از راه، از پل، از رود، از موج پرم از سایه برگی در آب چه درونم تنهاست 1 0 0 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.
