یادداشت atefeh elahi

        بسیار روان و خودمونی خاطرات و اعمال سفر نوشته شده، مطالب خوبی یاد گرفتم که قبلا نمیدونستم، فقط دوتا ایراد داشت که از نویسنده ای با این قلم خوب بعید بود:

اول اینکه موقع بوسیدن ضریح نیاز به گفتن کلمه اوووم نبود، این ادبیات مناسب این مکان نیست

دوم اینکه یه مطلبی گفته میشد که یهو وسط کار حاج آقا از گفتنش پشیمون میشد و با گفتن ولش کن، پرونده ماجرا بسته میشد، خب اگه قرار به گفتن نیست از همون ابتدا دقت کنید

در کل یه جاهایی شوخ طبعی نویسنده لذت خوندن کتاب رو دوبرابر میکرد و کتاب خوبی بود