یادداشت مجتبی شیرانی

        بوبن در دیوانه بازی رسما شما رو دیوانه می‌کند زاویه دیدی به شما ارائه می‌دهد که با عقل و منطق امروزی تطابق ندارد توصیفات دنیا از آن زاویه دید در این کتاب فوق العاده است شاید انتقاداتی به خود داستان و پیرنگش داشته باشم اما توصیفات این کتاب باعث میشه این کتاب برای من متمایز بشه براتون چند تا تکه از این کتاب رو میارم :
-رستگاری یعنی زنده ماندن حتی اگر مرده باشیم ...

-به گمان من، هنر بزرگ، هنر فاصله‌هاست، آدم‌ها زیاد نزدیک باشند می‌سوزند و زیاد دور یخ می‌زنند، باید نقطه درست را پیدا کرد و در آن ماند.
و آن را جز با ریاضت کشیدن نمی‌توان یافت، مثل همه چیزهای دیگری که آدم واقعا می‌آموزد، برای دانستن باید بهایش را پرداخت....درد را دوست ندارم، هرگز هم آن را دوست نخواهم داشت، ولی باید اذعان کنم که آموزگار خوبی است، رستگاری نگه داشتن هوشمندی است و نشاط و ملایمت
رستگاری یعنی زنده ماندن حتی اگر مرده باشیم ...

-می‌دانی کوچولو، شیرینی‌پزی و عشق، به هم شباهت دارند: 
مسئله‌ی مهم، تازگی آن‌هاست و موادی که در آن‌ها می‌ریزی. حتی تلخ‌ترین مواد خوشمزه می‌شوند. 

-ما در زندگی، همه تنگاتنگ هم افتاده‌ایم. 
فکر می‌کنم هنر اصلی، هنر فاصله ها باشد. 
زیاد نزدیک به هم، می‌سوزیم. زیاد دور از هم، یخ می‌زنیم.

-خوشبختی یک نت موسیقی مجزا و منفک نیست، شادی دو نت موسیقی است که هریک به‌ سویِ دیگری پر می‌کشند. بدبختی زمانی است که صدای ناهنجاری به‌ گوش می‌رسد چون نت شما با نت طرف مقابل، هماهنگ نیست.
بدترین نوع جدایی بین آدم‌ها، همین است، چیزِ دیگری نیست، تفاوت ضرباهنگ آن‌ها