یادداشت مهشید مددی

        يادمه یجایی خوندم کتابی خوبه که زمان تموم شدنش حس کنی یه دوست رو از دست دادی !
اگر بخوام لیستی از کتابهای مورد علاقم به کسی معرفی کنم حتما هر چه باداباد جزئی جدانشدنی از اون لیسته !
قصه تو دنیای بعد از مرگ میگذره ، دنیایی که خیلی متفاوت از دنیای زندگی نیست.
آدم هایی که با وحشت مرگ روبرو شدن ، هنوز درگیر حسرت هاشون تو زندگین و نمیدونن با مردگیشون چکار کنن!
سر تا سر کتاب پر از سوال هایی که جوابش تو ذهن خودماست
خالق کجاست؟
ما چی هستیم؟
چرا خاطرات و احساسات رو همراه خودمون به دنیای جدید آوردیم؟
واقعیت مرگ و زندگی چیه؟
ما ذره کوچیکی از چی هستیم؟
چرا همه چیز تکرار میشه؟
و از همه مهم تر
این چرخه قراره چندبار تکرار بشه!؟
قسمتی از متن
بعضی وقتا پیش خودم فکر میکردم چرا مردم به خود زحمت می دهند که بروند حمام و رویشان را اصلاح کند یا لباس های شیک بپوشند. وقتی اصرار دارند با حرفاشان خودشان را انقدر زشت ترسیم کنند!