یادداشت محمدامین علی‌نژاد

خط آبی کمرنگ: روایتی بازاندیشانه از تجربه مادری در ایران مدرن
        مادر باید مراقب بچش باشه، فلان مارک شیرخشک خوبه، بچه باید یه‌جوری بار بیاد که برای جامعه مفید باشه، بچه رو بفرست بهترین مدرسه‌ها تا اینده خوبی داشته باشه، این مادرهان که اینده بچه‌ها رو رقم می‌زنن، مراقب باش بچه‌ت سرما نخوره و…
دوستان همه اینهایی که ما به عنوان شرایط (مادر خوب) می‌شناسیم که اینده‌سازان مملکت رو می‌سازند اکثر یا کلا برساخته خانواده‌های طبقه متوسط، شیعه، نگران و… است.
تو همه کشورها اون الگو از مراکز قدرت و تادحد زیادی از سرمایه‌داری ناشی می‌شن و یک چیز ذاتی و بدیهی مادر و فرزندی نیست و حتی سیاست‌های افزایش جمعیت هم صرفا تکثر بخشی از جامعه رو مدنظر داره که صرفا (آینده‌سازان) از دل اونها درمیان.
این مقولات رو خانم علینقیان به صورت زیبایی از دل تجربه زیسته خود و مقایسه اون با افراد در تحقیقش نشون می‌ده.
کتاب سبک جستاری و داستانی داره اما علمی است.
      
31

2

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.