یادداشت حام؛

        به‌نظرم فصل های اول جو علمی داشت بعد بیشتر محبتی-احساسی بود و بعد سیاسی-اجتماعی
فکر میکنم خیلی جا داشت برای پروراندن
و احساس میکنم آیت الله خویی نسبت به جایگاهش خیلی در حاشیه بود
خوب‌تر بود اگر برای نامه ها رفرنس می‌دادند

دو فصل پایانی حقیقتاً اشک درآور بود
لعنت به صدام و مسببینش!