یادداشت مصطفا جواهری
1403/11/3
۹ داستان کوتاه. زبان داستانی نویسنده واقعا بدیع، پیراسته و شخصی‌سازی‌شده است. جهان داستان‌ها در عین مشابهت بومی، متفاوت و متنوعند. پنج داستان بی‌نظیر، یک داستان خوب، دو داستان معمولی و یک داستان خیلی ضعیف دارد.
اما مسالهٔ من با داستان‌ها، سیاهیِ اغراق‌شده و شعارزدگی حوصله‌سربر بود. این کتاب مطلقا قرار نیست روزنهٔ امیدی برای انسان معاصر ایرانی باز کند. نویسندهٔ باید پیامبر پاره‌وقت عصر خودش باشد. این چه رسالتی است که آقای پیریاری عزیز به دنبالش است؟
یک هفته خواندن کتاب طول کشید. به سختی تمامش کردم و از خواندن داستان‌ها واقعا آزار دیدم.
این مجموعه داستان، نوید یک نویسندهٔ حرفه‌ای در آینده را می‌دهد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.