یادداشت امیرمحمد سالاروند

        با امید بسیار دست گرفتم، برای این شب‌ها.
سه شب پیش از زبانِ عزیزی -هزار بار- شنیدم:
حلِ مشکل صاحبِ دین معنی امّ‌الکتاب
یا علی، یا ایلیا، یا بوالحسن، یا بوتراب

و ایلیا را در لغت‌نامه چنین آورده‌اند:
 لغت سریانی باشد. نام امیرالمؤمنین علیه‌السلام است. 
و آن حضرت را نام تنها نه علی است در توراة ایلیا و در سماوات مرتضی است. (النقض).
و نیز:
بعضی گویند نام اصلی خضر علیه‌السلام است.

و مراد از اشاره به این اشتراک هیچ نیست. و نمی‌دانم چرا دارم این چیزها را می‌نویسم.

فکر می‌کنم -دربار‌ه‌ی خضر- به راحتی می‌توان بسیار بهتر از مرحوم استاد احمد مهدوی نوشت. من شیفته‌ی نثرِ تفصیلی و تطویلی آن مرحومم اما اینجا خبری از تفصیل و تطویل نیست و از دیگر عناصر سبکی نثرِ احمد مهدوی هم کمتر نشانی می‌توان یافت.
بیش‌تر فیش‌های خامی است، اما تتبع چندان جانداری هم به حساب نمی‌آید. دریا دریا گفته‌ در باب خضر هست و جمع کردن و سامان دادن به این گفته‌ها همتی بلند می‌خواهد.
سخن گفتن در این مسائل دشواری‌های تاریخی و ایمانی بسیار دارد. شاید مرحوم مهدوی دامغانی هم گرفتار این دشواری‌ها بوده.