یادداشت فاطیما بهزادی

        
این داستان نشان می‌دهد که عشق واقعی، صرفاً احساسات زودگذر نیست، بلکه نوعی تعهد عمیق و آگاهانه است که در گذر زمان شکل می‌گیرد و صیقل می یابد.
نکته‌ی مهم کتاب این است که زن و مرد در کنار هم رشد می‌کنند، اما با احترام به فردیت یکدیگر. عشق در این داستان، ترکیبی است از خرد، گفتگو، اختلاف نظر، و در نهایت درک عمیق.
رمان در بستر فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی دهه‌های مختلف ایران اتفاق می‌افتد. گیله‌مرد، مردی اهل مبارزه است، اما یاد می‌گیرد که مبارزه فقط در خیابان و سیاست نیست، بلکه در ساختن یک زندگی آرام و انسانی هم هست.
نثر نادر ابراهیمی بسیار لطیف، شاعرانه، و در عین حال عمیق است. جملاتش پر از استعاره‌ها و تأملاتی است که آدم را وا‌می‌دارد بارها بخواند و در آن‌ها فکر کند.