یادداشت علیرضا عبادی

        اتفاقی که داشتم کانال‌های تلویزیون رو جابه‌جا می‌کردم، ناگهان چشمم به زیرنویس شبکه ۱ افتاد که نوشته شده بود "سینمایی خدای جنگ" اسم این فیلم رو توی جشنواره فجر شنیده بودم ولی خب فرصت نشده بود که ببینم...
از وسط‌های فیلم بود که همراه شدم همون لحظه مامانم که کنار دستم نشسته بود؛ گفت: اِه این داستان لیبیایی‌هایی‌ست که اومدن برای ایران موشک بزنند و بعد چند وقت ول کردند و رفتند...
همین حرف باعث شد تا آخر پای فیلم بشینم چون فیلم روایتگر واقعه‌ای از کشورمون بود که من ازش خبری نداشتم...
بعد تموم شدن فیلم شخصیت ابراهیم منو مجاب کرد که بروم و ببینم این شخصیت در عالم واقع چه کسی هست؟!
همون اول متوجه شدم که فیلم درباره شهید حسن طهرانی‌مقدمه...
سال ۹۹ کتاب خط‌مقدم رو [که اون موقع ۶۵هزارتومن بود] خریداری کرده بودم؛ یادمه جرو گرون‌ترین کتاب‌هایی بود که اون موقع چاپ شده بود... اما من فرصت نکرده بودم این کتاب رو شروع کنم چون نزدیک ۵۵۰ صفحه بود...
خلاصه وضعیت کشور و این اتفاقات اخیر منو مجاب کرد در حینی که می‌بایست برای مصاحبه آزمون دکتری خودم رو آماده کنم؛ این کتاب رو دستم گرفتم و شروع به خوندنش کردم...

هر موشکی که این روزها از کشورمون به سمت اسرائیل پرتاب می‌شد متوجه زحمات و تلاش‌های این مرد خدا و همراهانش میشدم... که با چه زحمت‌هایی توانسته بودند این مسیر رو آغاز کنند و با یاران‌شون این مسیر را ادامه دهند...
رحمت و رضوان خدا بر طهرانی‌مقدم و حاجی‌زاده و کسایی که در این مسیر تلاش کردند اما نامی از آن‌ها نیست...

(خلاصه پیشنهاد می‌کنم در کنار فیلم خدای جنگ، کتاب خط‌مقدم رو نیز مطالعه کنید که قدر تک‌تک موشک‌های‌مون رو بدونیم...)