یادداشت نرگس محمدی🌱

        من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شب‌ها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم نم: تو را دوست دارم


نه خطی، نه خالی، نه خواب و خیالی
من ای حس مبهم تو را دوست دارم


سلامی صمیمی‌تر از غم ندیدم
به اندازه‌ی غم تو را دوست دارم

 
بیا تا صدا از دل سنگ خیزد
بگوییم با هم: تو را دوست دارم


جهان یک دهان شد هم‌آواز با ما
تو را دوست دارم، تو را دوست دارم