یادداشت

        ‍ از کودکی برای قصه و داستان ارزش زیادی قائل بودم. من شیفته‌ی قصه‌ها بودم و می‌دانستم مهم هستند، چون با آن‌ها می‌توانستم حرف و منظورم را برسانم یا درک بهتری از جهان پیدا کنم. این آگاهی کاملا غریزی، بر اثر آموزش و پرورش مرسوم جهانی، در زیر تفکر منطقی پنهان شد: «قصه و داستان ابزاری برای سرگرمی هستند و کذشتگان بی‌بهره ما از علم تجربی، برای تبیین جهان از آن استفاده می‌کرد و امروزه کارکرد خود را از دست داده.» این بزرگترین اشتباهی بود که به نام علم رواج یافت‌. فقط افراد زیرک ارزش قصه و روایت را می‌دانستند و بی‌هیچ جنکی برابر علم، پنهانی از این شمشیر قدرتمند استفاده می‌کردند و به اهدافشان می‌رسیدند.
چندی پیش در جلسه‌ای شرکت کردم که سخنران آن، از قصه‌گویی برای رشد سازمانش استفاده کرده بود و «قصه» این رشد را برای ما گفت. بعد از آن جلسه به یاد این کتاب افتادم که بیش از یک سال در کتابخانه‌ام خاک خورده بود: بهترین قصه‌گو برنده است
زیر عنوان کتاب کمی دقیق‌تر راهنمایی می‌کرد:«چطور با قصه کسب و کارتان را رونق دهید» برای من هیجان‌انگیز بود که «کسب و کار» که برایم همیشه مفهوم عدد و رقم و سود و زیاد داشت ربطی به هنر ظریف قصه‌گویی داشته باشد. با آنت سیمونز همراه شدم و با هنر ظریف قصه‌گویی که تا آن روز غریزی و نااگاهانه از آن استفاده می‌کردم بیشتر آشنا شوم. 
یک خبر خوب: این کتاب فقط به درد کسب و کار نمی‌خورد! شما از این مهارت‌ها در زندگی اجتماعی، شخصی و دوستانه و حتی سیاسی و تربیتی خود هم می‌توانید استفاده کنید! 
سیمونز ابتدا ما را با مفهوم قصه (که همه ما به صورت غریزی می‌دانیم چیست!) آشنا می‌کند و از اصطلاحی به نام قصه‌اندیشی حرف می‌زند. پس از آن به ما با دادن سرنخ‌هایی روش قصه‌یابی را آموزش می‌دهد و چند دسته از انواع قصه‌ها که به راحتی قابل دستیابی هستند را معرفی می‌کند.
در نهایت به اهمیت گزیده‌گویی می‌پردازد و از زاویه دید و اثر آن در کسب تجارب وسیعتر می‌گوید و با از ما هنر ظریف قصه‌شنوی می‌گوید.
من قبلا تجربه خواندن اثری از خانم سیمونز را نداشتم در نتیجه مطمئن نیستم اندک ابهام در درک بعضی بخش‌های متن اثر ترجمه است یا قلم نویسنده، با این همه اما می‌توان منظور و هدف کتاب را فهمید و اندک ابهام موجود تاثیر چندانی در فهم مطالب ندارد.
این کتاب ارزشمند را که به همت نشر اطراف چاپ شده، ترجمه‌ی خانم  زهرا باختری است.