یادداشت معصومه السادات صدری

        .
اگر دست من بود به تمام دانش جویان پزشکی و خانواده هایشان کتاب را هدیه می دادم.
قبل ترها از سختی دوران رزیدنتی و خودکشی دانشجویان یا عصیانشان بر علیه این رشته، شنیده بودم ولی مورتالیته و جیغ سیاه عیان و بی پرده بیانش می‌ کرد طوری که با خودت می گفتی واقعا اینطوریه یا دیگه داره اغراق می کنه؟
از یک جایی بعد هم پا به پای زویا طاوسیان  حرص می خورم و دعا می کردم زودتر خودش را از شر بیمارستان رها کند و برگرد پیش دوقلوهایش، ولی با آرزوی پدرش و قسم پزشکی که خورده بود. چه باید می کرد؟ 
تنها 
 نکته اذیت کننده در کتاب پس وپیش روایت کردن برخی اتفاقات بود. 

به نظرم کتاب را همه بخوانند، به جز دو تن: شکم اولی ها (؟) و
شکم چندمی هایی که در شرف زایمان هستند.

(از کتابراه دانلود کردم. نسخه چاپی گویا تمام شده. ) 

#کتاب_خواندم
#مورتالیته_جیغ_سیاه

.