یادداشت فاطمه سادات مظلومی

        از جناب اشتری، پیشتر رمان قربانی طهران رو خونده بودم و لذت برده بودم از قوت قلم و سبک روایت اما این کتاب که ما حصل نمایشگاه کتاب بود.
ساده بخوام بگم کتاب من از گاوی که لگد می زند میترسم
خیلی خوب بود
خیلی....
نگاه بدیع نویسنده به موضوعات اجتماعی قصه ها رو حقیقتا جذاب کرده بود اما بطور ویژه ای
داستان اول و آخر بی نظیر بود و
دنیای کوتوله ها و طلب از گمشدگان لب دریا هم عالی بود... یه جورایی با روشنفکری نقد روشنفکری میکرد :)
کتاب مثل یه فرش بود که تارش اعتقادات نویسنده باشه و پودش ادبیات روشنفکری... دیگه خودتون حساب کنید چه چیزی میشه :))