یادداشت مبارکه مرتضوی

ته کلاس، ردیف آخر، صندلی آخر
        × گاهی سخت‌ترین کار دنیا این است که توانایی‌هایت را باور کنی... 

خب... بیاید اعتراف کنم که یه جاهایی خودم رو می‌دیدم!
و حتی یک قسمت‌هایی بود که انگار یک خاطره کاملا مشترک بود. انگار نه، بود!

و با اینکه فکرشم نمی‌کردم، اما خیلی اشکم رو درآ‌ورد. خیلی زیاد!
      
2

4

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.