یادداشت کوثر محمدی

        
کتاب به شکل دفترچه خاطرات یک رزمنده نوشته شده.
ریتم داستان خیلی خوبه 
حس و حال رزمنده ها دقیقا مثل همانی است که پدرم همیشه تعریف می‌کرد. همان که می‌گفت توی این فیلم های جبهه ای نیست و حال واقعی بچه ها توی جبهه یک جور دیگر بود. و جور دیگرش همینی بود که من توی کتاب نه آبی نه خاکی دیدم.
کتاب کمی کند شروع می‌شود اما کمی که جلو بروی دیگر نمی‌توانی زمین بگذاریش.