سومین کتابی بود که از این نویسنده می‌خوندم. 
من کلا فضای کتاب های آقای سالاری رو دوست دارم. قشنگ میتونم خودمو وسط بازار بغداد یا درباره عباسیان تصور کنم. داستان پردازی و شخصیت هاشونم خیلی به دلم میشینن.
اینم که داستان در زمان حیات یکی از ائمه رقم میخوره و مربوط هست بهشون جذاب ترش میکنه.
اما به نسبت همین دوتا کتاب مذکور بنظرم سطحش پایین تر بود. داستان پردازی و اتفاق هایی که توی دوتا کتاب قبلی افتاد جذاب تر و قوی تر بود. و نکته دیگه اینکه عاشقانه اش کمتر بود😁 انتظار داشتم ابراهیم یکم دیگه دردسر بکشه برا رسیدن به آمال.
ولی درکل لذت بخش بود.
تصویر سازی ذهنی از ۳دختر کتاب ها ^-^
زلفا: دعبل و زلفا
ریحانه: رویای نیمه شب 
آمال : مرا با خودت ببر
(البته آمال نمیدونم چرا یکم شبیه آسیای شرقی ها شد😂)
          

            کتابایی جنایی تنها کتابایی هستند که با سرعت هرچه تمام تر تمومشون می‌کنم.
بخش دی منو ناامید نکرد و انتظاری که از یک کتاب جنایی داشتم رو برآورده کرد.
یعنی هنگام خوندنش ضربان قلبم بالا و پایین و موهای تنم سیخ میشد. شوکه میشدم و زل میزدم به دیوار که: خدایا الان دقیقا چه اتفاقی افتاد!؟...
خلاصه که از مطالعه اش لذت بردم. 
پ.ن: جنایی رو شب ها بخونید. وقتی همه جا ساکته و آدم چه بخواد چه نخواد دچار توهم میشه 😁 اینجوری انگار بیشتر اثر میذاره.
من درطول روز هنگام خوندنش اینجوری بودم که: چقدر جالب😃
ولی شب که میشد با خودم میگفتم: اگه همین حالا یه قاتل روانی از تیمارستان فرار کنه و بپره تو حیاط خونه و بیاد بالا سر من، چیکار کنم؟!
بعد برای دلداری خودم میگفتم: ایران قاتل روانی نداره اینا همش مال بلاد کفره🌚🚶🏻‍♂️
          

            اما او با کمی سوال و جواب و تمرکزی مثال  زدنی ، که ناشی از تجربه سال ها فضولی کردن بود  ، از حرف هایم درآورد که یک جای کار می لنگد و احتمالا این وسط ها مشروط شده ام ؛ موضوعی که هنوز مامان و آقاجان از آن خبر نداشتند . تکه ای از متن کتاب 
نتونستم پیدا کنم از کجا بریده کتاب بسازم شرمنده از این قسمت استفاده کردم . امیدوارم لذت برده باشید .:)😄