یادداشت مُحیصا

        «بازگشت» جواب خوبی است برای پاسخ به این پرسش:« اگه به گذشته برگردیم چی میشه؟» 
اگر دقت کرده باشید، قسمت قابل توجهی از مکالمات ما مستقیم یا غیر مستقیم به سفر در زمان اشاره دارد. ممکن است گاهی به موضوعات جزئی مثلا: وقتی در شب امتحان پایان ترم دانشگاه آرزو می کنیم که زمان به عقب برگردد و از اول ترم درس خواندن را شروع کنیم تا در چنین شبی در گِل نمانیم یا وقتی در زیر دوش آب مکالمه ای فرضی می سازیم با کسی که مدت ها پیش با او مشاجره ی لفظی داشته ایم و در همان مکالمه فرضی حرف های می زنیم که اگر در همان موقع به طرف مقابل می زدیم کلی دلمان خنک می شد. گاهی هم ممکن است مربوط به موارد کلی تر یا مهم تری مثل آغاز یک رابطه، شروع کاری خاص، خواندن رشته های دیگر و... باشد. 
رد پای این مثال ها و مثال های بیشتری را می توانیم در جای جای زندگی مان بیابیم.
اما مسئله ای که به راستی از آن غفلت می شود این است که:« پیامد های سفر در زمان چیست؟ و آیا انسان توان پذیرش این پیامدها را دارد یا خیر؟»

در یک کلام کتاب «بازگشت» بلیک کراوچ به جواب این سوالات از دیدگاه خود در قالب یک داستان می پردازد. بلیک کراوچ با ارائه یک داستان باور پذیر ما را به عمق فاجعه ی سفر در زمان می کشاند و پیامد های حاصل این فاجعه را آن قدر خوب به تصویر می کشد که بعد از خواندن بازگشت عمرا بخواهید به گذشته سفر کنید.( من که از وقتی بازگشت رو خوندم حسرت برای گذشته رو کنار گذاشتم و هر وقت حرف سفر به گذشته میشه میگم نه تو رو خدا همینجوری که هست خوبه و نیازی به تغییر گذشته نیست.😂)

با این حال، بازگشت همچنان به نظرم بدون ایراد نیست و با اینکه شروعی جذاب و معمایی همراه با چاشنی زیادی از هیجان است، در ادامه دچار یکنواختی شده و این تریلر جذاب کم کم کسل کننده و حوصله سربر می شود.( ینی آخراش می گفتم :« تموم شو ، تموم شو، جون عمت تموم شو. البته فکر کنم چون جون عمه شو وسط کشیدم همچنان ادامه داشت و تموم نمی شد.😂)

جدا از روند بازگشت، کاراکتر های داستان خطی و بدون عمق اند(حداقل برای من) و فراز و فرود یا رشد و سقوط ندارند، صرفا هستند تا داستان را پیش ببرند.

با این حال بازگشت با تمام ایراداتی که داشت حاوی پیام مهمی بود. حداقل از آن هایی که به درد زندگی بخورد( واسه من اینجوری بود) و با اینکه کم مانده بود مرا دق بدهد تا به پایان برسد، اگر به گذشته برگردم باز هم آن را می خرم( البته با دلار چهار هزار و دویست تومنی😁) و باز هم آن را می خوانم و باز هم حاضرم موقع خواندنش کسل بشم در حالی که چیزی به دق مرگ شدنم نمانده باشد.:)

پ.ن: درساتونو در طول ترم بخونید و شب امتحانی نباشید تا شب امتحان تو گِل فرو نروید. چون ثابت شده است در ماه های برگزاری امتحانات میزان انرژی برگشت به گذشته به شدت در کل کشور بالا می‌ره.😁😂