یادداشت Mandana between pages

        تقریبا نظرم در موردش مثل همون بازی‌های میراثه، یه جاهاییش کلیشه‌ایه و کلا خیلی چیز خفنی نیست ولی خوندنش باحاله و خوش میگذره.
تو این جلد یسری قسمت‌هاش(آخراش اون نامه‌ها) خیلی من رو احساساتی کردن(اصلا هم بخاطر اون نامه‌ی توبی گریه نکردم)
و پلات توییست‌های زیادی هم داشت نسبتا که البته یسریشون به نظرم دیگه خیلی غیرواقعی و سورئال شدن.
خیلی چیز زیادی ندارم در موردش بگم واقعا اگه نخوندیدش با انتظارات زیاد سمتش نرید.
در کل به نظرم اگه دنبال یه کتاب معمایی و ماجراجویی یانگ ادالتید گزینه خوبی میتونه باشه.