یادداشت dream.m

        "در ستایش رویا"
اگر شماهم مثل من نوشتن رو دوست دارید ولی هیچ موضوع جالبی به ذهنتون نمی رسه که ارزش نوشتن و خواندن داشته باشه و خلاقیت تون رو به چالش بکشه، این رمان الهام بخش رو بخونید تا برگاتون بریزه.

خیلی خیلی خوشحالم که به واسطه دوست سوپر خفنم، با دیوانه ترین نویسنده جهان «ژرار دونروال» آشنا شدم و یکی از دیوانه وار ترین و شگفت انگیز ترین کتاب های جهان «اورلیا» از همین نویسنده رو خوندم. 
این رمان، یکی از شاخص ترین و برجسته ترین آثار نثر سورئالیسم و به نوعی از اولین آثار سورئال در جهانه که در قرن نوزدهم نوشته شده؛ سال ها قبل از اینکه اثاری مثل «نادیا» و «مرشد و مارگاریتا» و «بوف کور»... نوشته و معروف بشن. رمان «اورلیا» به قدری آوانگارده که اون رو مادر سبک سورئالیسم می دونن و حتی «برتون» نویسنده رمان بسیار مشهور و معروف «نادیا» (که بسیاری اون رو اولین نویسنده سورئالیست می‌دونن) به نویسنده اش لقب «پیامبر» داده.
رمان «اورلیا» در حقیقت یک خودزندگی‌نامه از دونروال هستش که طی دوره های اود/ عود جنون مالیخولیا و روزهای بستری شدن اش در آسایشگاه روانی نوشته شده و شامل ترکیبی زیبا، شاعرانه و دیوانه وار از رویاهای بیداری، کابوس ها، الهامات متافیزیکی، شهود عرفانی و دیدگاه های مذهبی ایشونه.
جالب ترین چیز این رمان برای من، اینه که نروال این داستان رو در شرایط نامساعد روانی و در زمان بستری شدنش نوشته و اساسا مرز بین خیال و واقعیت رو شکسته؛ اما در عین حال به قدری خودآگاه و هوشیار بوده که تونسته تمام رویاها و کابوس هاش رو ثبت کنه و بهم ارتباط بده. 

زندگی و مرگ نروال هم خیلی جذاب و قابل توجهه، پیشنهاد میکنم موقع خواندن رمان، یک سرچی هم روی زندگینامه اش کنید.

https://t.me/reviewwithDream
فایل قاچاقی کتاب موجوده