یادداشت آریانا سلطانی

        .
تنهایی پرهیاهو
اثر بهومیل هرابال
ترجمه پرویز دوائی
.
.
سی و پنج سال است که در کار کاغد باطله هستم و این "قصه ی عاشقانه" من است. سی و پنج سال است که دارم کتاب و کاغذ باطله خمیر میکنم و خود را چنان با کلمات عجین کرده ام که دیگر به هیئت دانشنامه هایی درآمده ام که طی این سال ها سه تنی از آنها را خمیر کرده ام. سبویی هستم پر از آب زندگانی و مردگانی،که کافی است کمی به یک سو خم شوم تا از من سیل افکار زیبا جاری شود.
.
.
اینها جملات ابتدایی کتاب هستند!
هرابال به گفته میلان کوندرا بزرگ ترین نویسنده چک شناخته میشود. هر زمان که کتاب های او با تیراژ صد هزار و صد پنجاه هزارتایی به چاپ میرسید فردای آن روز در پراگ، کتاب نایاب میشد.
.
این کتاب روایت مردیست که سالهای سال کتاب ها را خوانده و در دستگاه خمیر کتاب انداخته است.
مردی که هیچ ندارد جز نویسندگان و کتاب ها و کلمات و جهانی که رو به تغییر است و نمیتواند ماشینی شدنش را بفهمد. سرگذشتی از مردمان قرن جدید.
.
.
خواندن این اثر زیبا را با ترجمه فوق العاده آقای دوایی به شما عزیزان توصیه میکنم.
.
.
در پناه خرد