یادمه اولین بار که این کتاب رو با خواهرزاده هام میخوندم برای خودم خیلی عجیب بود. نوع متفاوتی بود. دقیقا کتاب با خود بچه صحبت میکنه بهش میگه نذاری کبوتر اتوبوس رو برونهها و اینطوری مدلی از تعامل رو میسازه با چاشنی خنده که به نظر من خیلی هنرمندانه است.
